Yori - Czarna Bandera brac piracka serwera Allseron

Potężnej budowy orczyca chwiejnie stanęła na deskach pokładu.

Rozejrzała się śląc uprzejme pozdrowienia pozostałym osobom.

-Zachęcałeś mnie kiedyś Chmuro bym spróbowała żeglugi... - głośno przełknęła ślinę blednąć i szarzejąc na przemian - Niech tylko przywyknę do tego diabelskiego kołysania... Ale wszak przyjaciele Twoi zapewne mnie nie znają i w głowę zachodzą cóż to za zielone babsko po pokładzie im się plącze. Witam i pozdrawiam Was w imię bogów Waszych. Imię moje Yoricca, ród mój Atuba. Szamanka w służbie Paagrio, która ma człeka Chmurą zwanym za przyjaciela.

Zadarła głowę podziwiając Nimbusy i cumulusy.

Młoda dziewczyna podskoczyła do orczycy naprędce, spoglądając nań z ukosa. W końcu kiwnęła jej zdawkowo głową, wzruszywszy jednocześnie ramionami, po chwili jednakże odwróciła głowę, wlepiając wzrok w chrapiącego między zwojami lin Karuka.
- Bardzo mi przykro, pannico Yoricco, ale Karukowy śpi a Chmurnego wywiało. Gdzieś. Dopóki mu się łajba nie rozleci, to pewno nie wróci.
Rozłożyła ręce i szarpnęła lekko mankiet bufiastej koszuli.
- Ale kto go tam wie, nie? - parsknęła. - Napijesz się czegoś, czekając? Karukowy co prawda rozkazy wydaje, ale teraz - w niemocy, jak widać. A radzić sobie trzeba.
Odstąpiła o krok i obdarzyła orczycę powolnym spojrzeniem.

-Dziękuję za uprzejme zaproszenie - odparła szamanka. - Skoro jednak nie ma Chmurnego nie będę panience zawracać głowy. Jeśli on będzie miał ochotę zamienić ze mną parę słów, zapewne powiadomi mnie o swoim powrocie.
Uśmiechnęła się dzielnie, mimo, że wyraźnie źle się czuła na pokładzie.
-Niech Twoi przodkowie rosną z dumy patrząc na Twe czyny - pozdrowiła dziewczynę, po czym z ulga zeszła na ląd.

Zakrztusiła się, słysząc pożegnalne słowa orczycy i pokręciła głową ciężko, po czym wróciła do kajuty.